Bolivia

Ogen uitgekeken bij de enorme hoeveelheid demonstranten die hier op de been zijn om hun eis voor een nieuwe grondwet kracht bij te zetten.


Om negen uur hadden we een afspraak in El Alto, een snel groeiende voorstad van La Paz, en thuisbasis van veel aanhangers van president Evo Morales. We belandden middenin de menigte. Waar je ook keek: vlaggen, vuurwerk, trommels, en vrouwen, vooral veel vrouwen. Beladen met koopwaar, kinderen, of allebei, liepen ze in stevig tempo richting stadscentrum.



Een historisch moment, zo viel hier overal te beluisteren, waarop indigena’s die zich al eeuwen onderdrukt weten hun rechten verankerd gaan zien in de grondwet.



Niet iedereen is even gelukkig met deze vorm van druk uitoefenen. Want zo’n menigte is leuk zolang ze goedgehumeurd is, maar wat als ze teleurgesteld raakt?
Met tienduizenden Bolivianen op straat koos het congres eieren voor haar geld, en besloot begin volgend jaar een referendum te houden over de aangepaste grondwet. En toen was het tijd voor een feestje.

Peru

Zondag 12 Oktober. Het vliegveld van Schiphol is al vroeg in de ochtend druk bezaaid met reizigers. Sylvia en Jeroen reizen vandaag naar Peru. Partnerbezoeken en een workshop voor ICCO en Kerkinactie partners staan op het programma. Collega Wolt is al in Lima om e.e.a. voor te bereiden.

Na een vlucht van ca 12 uur komen we moe maar toch redelijk opgewekt uit het vliegtuig gestapt. Wolt verwelkomt ons in Lima op het vliegveld. De taxirit naar Hotel Aleman is de eerste kennismaking met deze miljoenenstad.
Veel tijd om dingen te bespreken en of te bezoeken is er niet. De volgende ochtend vliegen Jeroen en Wolt alweer door naar Cusco. Sylvia gaat partners bezoeken in Lima.

In Cusco wordt Cenfopar bezocht. Eigenlijk ligt Cenfopar in Urubamba een uur van Cusco. Het is een organisatie die kinderen en jong adolocenten opleidt in o.a. landbouwprojecten, handel , horeca en microkredieten verstrekt.
de heenreis bij daglicht was al een hele bevalling... slingerend over nauwe bergweggetjes met een chauffeur die net iets te hard rijdt, te laat remt voor de bocht en inhaalt waar het eigenlijk niet kan. Gelukkig op de terugweg konden we een lift krijgen van een echte "padre" Een 70 jaar oude fransman die een kleine auto bezit. Je zou denken dat dit een verademing moest zijn, helaas was niets minder waar. De beste man reed zoniet NOG harder, NOG gevaarlijker en haalde in in bochten zonder te weten of er tegenliggers aankwamen. Met de bekende 7 kleuren in de broek kwamen we heelhuids in Cusco aan. "Thank God!"
De volgende dag was het tijd voor Wolt om nog wat partnerbezoeken af te leggen. Ondertussen in Lima ging Sylvia als een trein naar verschillende partners. jeroen ging met de trein naar Machu Picchu.

Op woensdag verzamelden iedereen zich weer in Hotel Aleman. Vandaag zouden we de partners ontvangen die aan de workshops meedoen. Het bleken er achteraf zo'n 80 in totaal. Een fantastische opkomst!
De workshop dagen op donderdag en vrijdag in Chaclancayo zaten goed in elkaar en werden door iedereen goed ontvangen. Er werden uiteraard zeer veel contacten gelegd en de organisaties onderling begonnen al met kennisdelen. Echt een groot succes.
De dagen werden afgesloten met verschillende pisco sours en muziek.
Een memorabele bijeenkomst.

Terug in Lima werden de eerste voorbereidingen voor de reis naar Bolivia getroffen. Collega Jonathan was inmiddels aangekomen in Lima om met ons drieen door te reizen naar La Paz ( volgende blog )
Op een memorabele zaterdagavond waarop Wolt zijn verjaardag vierde, zaten wij met zijn vieren moe maar zeer voldaan te staren over de grote oceaan................... Op naar Bolivia.